țuțuroi

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din țurțur + sufixul -oi.

Pronunție

  • AFI: /ʦu.ʦu'roj/


Substantiv


Declinarea substantivului
țuțuroi
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ țuțuroi țuțuroaie
Articulat țuțuroiul țuțuroaiele
Genitiv-Dativ țuțuroiului țuțuroaielor
Vocativ țuțuroiule țuțuroaielor
  1. șiroi.
  2. (pop.) robinet.
  3. cioc.


Traduceri

Referințe