άνεμος

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greaca antică ἄνεμος.

Pronunție

• AFI: /'a.nɛ.mɔs/

Substantiv

άνεμος (ánemos) m., άνεμοι (ánemoi) pl.

1. vânt

Sinonime

• αέρας

Cuvinte derivate

cuvinte derivate

ανεμίζω ανεμική ανεμικό ανέμισμα ανεμιστήρας

ανεμιστήρι ανεμούρα ανεμούρι ανεμούριο

Cuvinte compuse

cuvinte compuse

ανεμοβλογιά ανεμοβόρι ανεμόβροχο ανεμοβρόχι ανεμογάμης ανεμογενής ανεμογεννήτρια ανεμογγάστρι ανεμογκάστρι ανεμογράφος ανεμόδαρτος ανεμοδαρμένος ανεμοδείκτης ανεμοδείχτης ανεμοδέρνω

ανεμοδουλειά ανεμοδούρα ανεμοδούρι ανεμοδόχος ανεμόδρομος ανεμοζάλη ανεμοθύελλα ανεμοκάμηλο ανεμοκαύκαλος ανεμόκουνια ανεμοκυκλαπόδης ανεμολόγιο ανεμολόγος ανεμολογώ ανεμομάζεμα

ανεμομάζωμα ανεμομείκτης ανεμόμετρο ανεμομίκτης ανεμομιλιά ανεμομιλώ ανεμόμυλος ανεμοπλάνο ανεμόπληκτος ανεμοπόδαρος ανεμοπορία ανεμόπτερο ανεμοπύρωμα ανεμορούφουλας ανεμοσάλεμα

ανεμόσαρκος ανεμόσκαλα ανεμοστάτης ανεμοστρόβιλος ανεμόσυρμα ανεμοσυρμή ανεμοταραχή ανεμοτάραχτος ανεμότρατα ανεμόφαντος ανεμοφράχτης ανεμοχάφτης ανεμόχολο απάνεμος