όροφος

De la Wikționar, dicționarul liber

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greaca antică ὄροφος.

Pronunție

  • AFI: /'ɔ.ɾɔ.fɔs/


Substantiv

όροφος (órofos) m., όροφοι (órifoi) pl.

  1. etaj, nivel, cat

Sinonime

Cuvinte derivate

Cuvinte apropiate