armăsăruș

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din armăsar + sufixul -uș.

Pronunție

  • AFI: /ar.mə.sə'ruʃ/


Substantiv


Declinarea substantivului
armăsăruș
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ armăsăruș armăsăruși
Articulat armăsărușul armăsărușii
Genitiv-Dativ armăsărușului armăsărușilor
Vocativ armăsărușule armăsărușilor
  1. armăsăraș.


Traduceri

Referințe