compatriot

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză compatriote < latină compatriota.

Pronunție

  • AFI: /kom.pa.triˈot/


Substantiv


Declinarea substantivului
compatriot
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ compatriot compatrioți
Articulat compatriotul compatrioții
Genitiv-Dativ compatriotului compatrioților
Vocativ compatriotule compatrioților
  1. persoană considerată în raport cu altă persoană originară din aceeași țară.

Cuvinte derivate


Traduceri

Anagrame

Referințe