datolya

De la Wikționar, dicționarul liber

maghiară

(magyar)

Etimologie

Dintr-un dialect nord-italian, confer venețiană dàtolo. Inevitabil din latină medie datalus, datilis, care provine din greacă antică δάκτυλος (dáktylos, „deget”), poate de origine semitică.

Pronunție

  • AFI: /'dɒtojɒ/


Substantiv

datolya, pl. datolyák

  1. (bot.) curmală
  2. (p.gener.; bot.) curmal

Cuvinte compuse

Referințe