diserta

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză disserter.

Pronunție

  • AFI: /di.ser'ta/


Verb


Conjugarea verbului
diserta
Infinitiv a diserta
Indicativ prezent
pers. 1 sg.
disertez
Conjunctiv prezent
pers. 3 sg.
să diserteze
Participiu disertat
Conjugare I
  1. (v.intranz.) (rar) a ține o disertație.


Traduceri

Anagrame

Referințe