dunguță

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din dungă + sufixul -uță.

Pronunție

  • AFI: /dun'gu.ʦə/


Substantiv


Declinarea substantivului
dunguță
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ dunguță dunguțe
Articulat dunguța dunguțele
Genitiv-Dativ dunguței dunguțelor
Vocativ dunguță dunguțelor
  1. (rar) dunguliță.


Traduceri

Referințe