emolument

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din latină emolumentum, franceză émolument.

Pronunție

  • AFI: /e.mo.lu'ment/


Substantiv


Declinarea substantivului
emolument
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ emolument emolumente
Articulat emolumentul emolumentele
Genitiv-Dativ emolumentului emolumentelor
Vocativ emolumentule emolumentelor
  1. (livr.) profit, avantaj.


Traduceri

Referințe