exterminator

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză exterminateur < latină exterminator, exterminatoris.

Pronunție

  • AFI: /eks.ter.mi.na'tor/


Adjectiv


Declinarea adjectivului
exterminator
Singular Plural
Masculin exterminator exterminatori
Feminin exterminatoare exterminatoare
Neutru exterminator exterminatoare
  1. care extermină; nimicitor, distrugător.


Traduceri


Substantiv


Declinarea substantivului
exterminator
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ exterminator exterminatori
Articulat exterminatorul exterminatorii
Genitiv-Dativ exterminatorului exterminatorilor
Vocativ exterminatorule exterminatorilor
  1. cel care extermină; nimicitor, distrugător.

Cuvinte derivate


Traduceri

Referințe





engleză

(English)

Etimologie

Din latină târzie exterminātor.

Pronunție

  • AFI: /ɪkˈstɜːmɪˌneɪtə(ɹ)/
  • (SUA) AFI: /ɪkˈstɝmɪˌneɪtɚ/


Substantiv

exterminator, pl. exterminators

  1. exterminator, nimicitor, distrugător
  2. (spec.) deratizator
    The exterminator took care of our rat problem.

Cuvinte apropiate

Referințe





latină

(Latina)

Etimologie

Din exterminātus („expulzat; abolit, extirpat”).

Pronunție

  • AFI: /ek.ster.miˈnaː.tor/


Substantiv


Declinarea substantivului
exterminātor
m. Singular Plural
Nominativ exterminātor exterminātōrēs
Genitiv exterminātōris exterminātōrum
Dativ exterminātōrī exterminātōribus
Acuzativ exterminātōrem exterminātōrēs
Ablativ exterminātōre exterminātōribus
Vocativ exterminātor exterminātōrēs
  1. aruncător
  2. exterminator, nimicitor, distrugător

Cuvinte apropiate

Etimologie

Din exterminō.

Verb

  1. forma de persoana a II-a singular la viitor imperativ pasiv pentru exterminō.
  2. forma de persoana a III-a singular la viitor imperativ pasiv pentru exterminō.

Referințe