fanatisme

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din fanatism.

Pronunție

  • AFI: /fa.naˈtis.me/


Substantiv

  1. forma de plural nearticulat pentru fanatism.





catalană

(català)

Etimologie

Din fanàtic + sufixul -isme.

Pronunție

  • (occidental) AFI: /fa.naˈtiz.me/
  • (oriental) AFI: /fə.nəˈtiz.mə/


Substantiv

fanatisme m.

  1. fanatism

Cuvinte derivate





franceză

(français)

Etimologie

Din fanatique + sufixul -isme.

Pronunție

  • AFI: /fa.na.tism/


Substantiv

fanatisme m., fanatismes pl.

  1. fanatism
    Le fanatisme est à la superstition ce que le transport est à la fièvre, ce que la rage est à la colère. Celui qui a des extases, des visions, qui prend ses songes pour des réalités, et ses imaginations pour des prophéties, est un enthousiaste; celui qui soutient sa folie par le meurtre est un fanatique. — (Voltaire)

Cuvinte derivate





occitană

(occitan)

Etimologie

Din fanatic + sufixul -isme.

Pronunție

  • AFI: /fana'tizme/


Substantiv

fanatisme m.

  1. fanatism

Cuvinte derivate