grădinuță

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din grădină + sufixul -uță.

Pronunție

  • AFI: /grə.di'nu.ʦə/


Substantiv


Declinarea substantivului
grădinuță
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ grădinuță grădinuțe
Articulat grădinuța grădinuțele
Genitiv-Dativ grădinuței grădinuțelor
Vocativ grădinuță grădinuțelor
  1. grădiniță.


Traduceri

Referințe