indignité

De la Wikționar, dicționarul liber

franceză

(français)

Etimologie

Din latină indignitas.

Pronunție

  • AFI: /ɛ̃.di.ɲi.te/


Substantiv

indignité f., indignités pl.

  1. indignitate
    Il en fut exclu pour cause d'indignité, à cause de son indignité, de l'indignité de sa personne.
  2. infamie, josnicie, nemernicie
    Quelle indignité!

Cuvinte derivate