novita

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din italiană novitá.

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Substantiv


Declinarea substantivului
novita
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ novita novitale
Articulat novitaua novitalele
Genitiv-Dativ novitalei novitalelor
Vocativ novita novitalelor
  1. (înv.) noutate.


Traduceri

Anagrame

Referințe