oștean

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din oaste + sufixul -ean.

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Substantiv


Declinarea substantivului
oștean
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ oștean oșteni
Articulat oșteanul oștenii
Genitiv-Dativ oșteanului oștenilor
Vocativ oșteanule oștenilor
  1. (înv. și pop.) soldat, militar, ostaș.

Cuvinte derivate


Traduceri

Anagrame

Referințe