privilegia

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză privilégier.

Pronunție

  • AFI: /pri.vi.le.ʤiˈa/


Verb


Conjugarea verbului
privilegia
Infinitiv a privilegia
Indicativ prezent
pers. 1 sg.
privilegiez
Conjunctiv prezent
pers. 3 sg.
să privilegieze
Participiu privilegiat
Conjugare I
  1. (v.tranz.) a favoriza pe cineva, a acorda cuiva o favoare, un privilegiu.

Cuvinte derivate


Traduceri

Referințe