protestuire

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din protestui.

Pronunție

  • AFI: /pro.tes.tu'i.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
protestuire
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ protestuire protestuiri
Articulat protestuirea protestuirile
Genitiv-Dativ protestuirii protestuirilor
Vocativ protestuire, protestuireo protestuirilor
  1. acțiunea de a protestui și rezultatul ei.


Traduceri