punguță

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din pungă + sufixul -uță.

Pronunție

  • AFI: /pun'gu.ʦə/


Substantiv


Declinarea substantivului
punguță
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ punguță punguțe
Articulat punguța punguțele
Genitiv-Dativ punguței punguțelor
Vocativ punguță punguțelor
  1. punguliță.


Traduceri

Referințe