safran

De la Wikționar, dicționarul liber
Variante de scriere Vezi și : šafrán
Un safran al unui șalutier montant într-o crapodină

română

Etimologie

Din franceză safran.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
safran
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ safran safrane
Articulat safranul safranele
Genitiv-Dativ safranului safranelor
Vocativ ' '
  1. (mar.) parte a cârmei unei nave care poate fi rotită parțial în jurul axei cârmei pentru a face ca nava să se întoarcă la dreapta sau la stânga.

Vezi și


Traduceri

Referințe





daneză

(dansk)

Etimologie

Inevitabil din arabă زعفران (za'farān).

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Substantiv


Declinarea substantivului
safran
n. Singular Plural
Nehotărât Hotărât Nehotărât Hotărât
Nominativ safran ' ' '
Genitiv ' ' ' '
  1. șofran
  2. (p. ext.) substanță extrasă din această plantă

Referințe





franceză

(français)

Etimologie

Din latină medie safranum < arabă زعفران (za'farān).

Pronunție

  • AFI: /sa.fʁɑ̃/


Substantiv

safran m., safrans pl.

  1. șofran
  2. (p. ext.) substanță extrasă din această plantă

Sinonime

Cuvinte derivate

Cuvinte compuse

Expresii


Substantiv

safran m., safrans pl.

  1. (mar.) safran

Referințe





norvegiană

(norsk)

Etimologie

Inevitabil din arabă زعفران (za'farān).

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Substantiv


Declinarea substantivului
safran
n. Singular Plural
Nehotărât Hotărât Nehotărât Hotărât
Nominativ safran safranet invariabil invariabil
Genitiv ' ' invariabil invariabil
  1. șofran
  2. (p. ext.) substanță extrasă din această plantă

Referințe





turcă

(Türkçe)

Etimologie

Din arabă زعفران (za'farān).

Pronunție

  • AFI: /sɑf.ɾɑn/


Substantiv

safran, pl. safranlar

  1. șofran
  2. (p. ext.) substanță extrasă din această plantă

Referințe