secăciune

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din latină siccatio ~onis.

Pronunție

  • AFI: /se.kə'ʧju.ne/


Substantiv


Declinarea substantivului
secăciune
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ secăciune secăciuni
Articulat secăciunea secăciunile
Genitiv-Dativ secăciunii secăciunilor
Vocativ ' '
  1. caracter sec; uscăciune.
  2. vreme uscată; secetă; uscăciune.


Traduceri