stâlpuleț

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din stâlp + sufixul -uleț.

Pronunție

  • AFI: /stɨl.pu'leʦ/


Substantiv


Declinarea substantivului
stâlpuleț
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ stâlpuleț stâlpuleți
Articulat stâlpulețul stâlpuleții
Genitiv-Dativ stâlpulețului stâlpuleților
Vocativ stâlpulețule stâlpuleților
  1. stâlpișor.


Traduceri

Referințe