tumulus

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Confer tumul.

Pronunție

  • AFI: /'tu.mu.lus/


Substantiv

  1. formă alternativă pentru tumul.





engleză

(English)

Etimologie

Din latină tumulus < tumeō.

Pronunție

  • AFI: /'tyumyələs/
  • AFI: /'tumyələs/


Substantiv

tumulus, pl. tumuli

  1. (arheol.) tumul

Sinonime

Referințe





franceză

(français)

Etimologie

Din latină tumulus < tumeō.

Pronunție

  • AFI: /ty.my.lys/


Substantiv

tumulus m., invariabil sau tumuli pl.

  1. (arheol.) tumul

Referințe





latină

(Latina)

Etimologie

Din tumeō.

Pronunție

  • AFI: /'tu.mu.lus/


Substantiv


Declinarea substantivului
tumulus
m. Singular Plural
Nominativ tumulus tumulī
Genitiv tumulī tumulōrum
Dativ tumulō tumulīs
Acuzativ tumulum tumulōs
Ablativ tumulō tumulīs
Vocativ tumule tumulī
  1. măgură, colină, movilă, dâmb
  2. tumul

Cuvinte derivate

Cuvinte apropiate

Referințe