werben

De la Wikționar, dicționarul liber

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din germana veche de sus werban.

Pronunție

  • AFI: /ˈvɛʁbm/


Verb


Conjugarea verbului
werben
Infinitiv werben
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
wirbst
wirbt
Indicativ imperfect warb
Participiu perfect geworben
Verb auxiliar haben
  1. a recruta
    Das Unternehmen wirbt um neue Kunden.
  2. a publica, a face reclamă

Sinonime

Cuvinte derivate

Cuvinte compuse