zeflemea

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din turcă zevklenmek.

Pronunție

  • AFI: /ze.fleˈme̯a/


Substantiv


Declinarea substantivului
zeflemea
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ zeflemea zeflemele
Articulat zeflemeaua zeflemelele
Genitiv-Dativ zeflemelei zeflemelelor
Vocativ zeflemea zeflemelelor
  1. ironie ușoară, luare în râs, glumă batjocoritoare.

Cuvinte derivate

Expresii

  • A lua în zeflemea = a-și bate joc de cineva, a lua în râs


Traduceri

Referințe