zelten

De la Wikționar, dicționarul liber

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din Zelt + -en.

Pronunție

  • AFI: /ˈʦɛltn̩/


Verb


Conjugarea verbului
zelten
Infinitiv zelten
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
zeltest
zeltet
Indicativ imperfect zeltete
Participiu perfect gezeltet
Verb auxiliar haben
  1. a campa
    In diesem Jahr möchte ich mit dir in der Wildnis zelten.

Cuvinte derivate