zugeben

De la Wikționar, dicționarul liber

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din zu- + geben.

Pronunție

  • AFI: /ˈʦuːɡeːbən/


Verb


Conjugarea verbului
zugeben
Infinitiv zugeben
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
gibst zu
gibt zu
Indicativ imperfect gab zu
Participiu perfect zugegeben
Verb auxiliar haben
  1. a admite
    Ich gebe zu, dass das nicht ganz in Ordnung war.
  2. a adăuga
    Wir müssen noch etwas Zucker zugeben.

Sinonime

Cuvinte derivate