μέταλλο
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică μέταλλον (métallon, „carieră; metal”).
Pronunție
- AFI: /ˈme.ta.lo/
Substantiv
μέταλλο (métallo)
| Declinarea substantivului μέταλλο | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | μέταλλο | μέταλλα |
| Genitiv | μετάλλου, μέταλλου | μετάλλων |
| Acuzativ | μέταλλο | μέταλλα |
| Vocativ | μέταλλο | μέταλλα |
- (chim., metal.) metal