χτύπημα
greacă
(Ελληνικά)
Variante
- (înv.) κτύπημα
Etimologie
Din greacă antică κτύπημα (ktúpēma, „bubuit, bubuitură”). Sensul de „lovitură” este atestat încă din epoca medievală.
Pronunție
- AFI: /ˈxti.pi.ma/
Substantiv
χτύπημα (chtýpima)
Declinarea substantivului χτύπημα | ||
n. | Singular | Plural |
Nominativ | χτύπημα | χτυπήματα |
Genitiv | χτυπήματος | χτυπημάτων |
Acuzativ | χτύπημα | χτυπήματα |
Vocativ | χτύπημα | χτυπήματα |
- lovitură
- άκουσα ένα χτύπημα στην πόρτα
- lovire, plagă
- Είναι σοβαρό χτύπημα. Θα σας αφήσει σημάδι.
- (fig.) șoc, lovitură
Sinonime
- 1: χτύπος