кукабара
rusă
(русский)
Etimologie
Din engleză kookaburra.
Pronunție
- AFI: /kʊkɐ'barə/
Substantiv
кукабара (kukabára)
| f. | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | кукабара | кукабары |
| Genitiv | кукабары | кукабар |
| Dativ | кукабаре | кукабарам |
| Acuzativ | кукабару | кукабар |
| Instrumental | кукабарой, кукабарою | кукабарами |
| Prepozițional | кукабаре | кукабарах |