bonz

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză bonze.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
bonz
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ bonz bonzi
Articulat bonzul bonzii
Genitiv-Dativ bonzului bonzilor
Vocativ bonzule bonzilor
  1. preot sau călugăr budist.
  2. (ir.) personaj de vază, pretențios, dintr-un partid sau o organizație social-democrată.


Traduceri

Referințe