errege

De la Wikționar, dicționarul liber

bască

(euskara)

Etimologie

Din latină rēgem.

Pronunție

  • AFI /eˈre.ɡe/


Substantiv


Declinarea substantivului
errege
anim. Nearticulat Singular Plural
Nominativ errege erregea erregeak
Ergativ erregek erregeak erregeek
Genitiv erregeren erregearen erregeen
Dativ erregeri erregeari erregeei
Comitativ erregerekin erregearekin erregeekin
Cauzativ erregerengatik erregearengatik erregeengatik
Benefactiv erregerentzat erregearentzat erregeentzat
Instrumental erregez erregeaz erregeez
Inesiv erregerengan erregearengan erregeengan
Locativ - - -
Allativ erregerengana erregearengana erregeengana
Terminativ erregerenganaino erregearenganaino erregeenganaino
Directiv erregerenganantz erregearenganantz erregeenganantz
Destinativ erregerenganako erregearenganako erregeenganako
Ablativ erregerengandik erregearengandik erregeengandik
Partitiv erregerik - -
Prolativ erregetzat - -

errege

  1. rege
  2. (șah) rege