fitui

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din fit + sufixul -ui.

Pronunție


Verb


Conjugarea verbului
(se) fitui
Infinitiv a (se) fitui
Indicativ prezent
pers. 1 sg.
(mă) fituiesc
Conjunctiv prezent
pers. 3 sg.
să (se) fituiască
Participiu fituit
Conjugare IV
  1. (v.tranz. și refl.) (rar) a (se) consuma, a (se) termina.


Traduceri

Referințe