hornblendit

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză hornblendite.

Pronunție

  • AFI: /horn.blen'dit/


Substantiv


Declinarea substantivului
hornblendit
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ hornblendit hornblendiți
Articulat hornblenditul hornblendiții
Genitiv-Dativ hornblenditului hornblendiților
Vocativ hornblenditule hornblendiților
  1. rocă grăunțoasă alcătuită în special din hornblendă.


Traduceri

Referințe