humă
română
Etimologie
Din bulgară хума (huma).
Pronunție
- AFI: /'hu.mə/
Substantiv
Declinarea substantivului humă | ||
f. | Singular | Plural |
Nominativ-Acuzativ | humă | hume |
Articulat | huma | humele |
Genitiv-Dativ | humei | humelor |
Vocativ | humă | humelor |
Cuvinte derivate
Traduceri
Traduceri
Referințe
- DEX '98 via DEX online