interlinia

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză interligner (după linia).

Pronunție

  • AFI: /in.ter.li.niˈa/


Verb


Conjugarea verbului
interlinia
Infinitiv a interlinia
Indicativ prezent
pers. 1 sg.
interliniez
Conjunctiv prezent
pers. 3 sg.
să interlinieze
Participiu interliniat
Conjugare I
  1. (v.tranz.) a despărți prin interlinii.


Traduceri

Referințe