obijduit

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din a obijdui.

Pronunție

  • AFI: /o.biʒ.du'it/


Adjectiv


Declinarea adjectivului
obijduit
Singular Plural
Masculin obijduit obijduiți
Feminin obijduită obijduite
Neutru obijduit obijduite
  1. (înv.; adesea substantivat) nedreptățit, asuprit, împilat; exploatat, năpăstuit.


Traduceri

Referințe