pirueta

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din piruetă. Confer franceză pirouetter.

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Verb


Conjugarea verbului
pirueta
Infinitiv a pirueta
Indicativ prezent
pers. 1 sg.
piruetez
Conjunctiv prezent
pers. 3 sg.
să pirueteze
Participiu piruetat
Conjugare I
  1. (v.intranz.) (rar) a executa, a face piruete.


Traduceri

Anagrame

Referințe