rablagire

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din rablagi.

Pronunție

  • AFI: /ra.bla'ʤi.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
rablagire
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ rablagire rablagiri
Articulat rablagirea rablagirile
Genitiv-Dativ rablagirii rablagirilor
Vocativ ' '
  1. acțiunea de a rablagi și rezultatul ei.


Traduceri