romancero

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din spaniolă romancero.

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Substantiv


Declinarea substantivului
romancero
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ romancero romancerouri
Articulat romanceroul romancerourile
Genitiv-Dativ romanceroului romancerourilor
Vocativ romanceroule romancerourilor
  1. culegere de poeme spaniole medievale, având un conținut variat (romanțe eroice sau tradiționale, cavalerești etc.).


Traduceri

Referințe