tăviță

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din tavă + sufixul -iță.

Pronunție

  • AFI: /tə'vi.ʦə/


Substantiv


Declinarea substantivului
tăviță
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ tăviță tăvițe
Articulat tăvița tăvițele
Genitiv-Dativ tăviței tăvițelor
Vocativ tăviță tăvițelor
  1. diminutiv al lui tavă.


Traduceri

Referințe