vicleșug

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din maghiară hitlenség.

Pronunție

  • AFI: /vi.kle'ʃug/


Substantiv


Declinarea substantivului
vicleșug
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ vicleșug vicleșuguri
Articulat vicleșugul vicleșugurile
Genitiv-Dativ vicleșugului vicleșugurilor
Vocativ ' '
  1. faptă care denotă viclenie; truc.


Traduceri