butcă

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din ucraineană будка (budka).

Pronunție

  • AFI: /'but.kə/


Substantiv


Declinarea substantivului
butcă
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ butcă butci
Articulat butca butcile
Genitiv-Dativ butcii butcilor
Vocativ butcă butcilor
  1. (înv.) caleașcă.


Traduceri

Anagrame

Referințe