De la Wikționar, dicționarul liber
Etimologie
Din rătuti.
Pronunție
Substantiv
Declinarea substantivului rătutire
|
f.
|
Singular
|
Plural
|
Nominativ-Acuzativ
|
rătutire
|
rătutiri
|
Articulat
|
rătutirea
|
rătutirile
|
Genitiv-Dativ
|
rătutirii
|
rătutirilor
|
Vocativ
|
'
|
'
|
- acțiunea de a rătuti și rezultatul ei.
Traduceri