târnog

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din târnă + sufixul -og.

Pronunție

  • AFI: /tɨr'nog/


Substantiv


Declinarea substantivului
târnog
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ târnog târnoage
Articulat târnogul târnoagele
Genitiv-Dativ târnogului târnoagelor
Vocativ târnogule târnoagelor
  1. (reg.) târnă.


Traduceri

Referințe