turcolog

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din germană Turkologe.

Pronunție

  • AFI: /tur.ko'log/


Substantiv


Declinarea substantivului
turcolog
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ turcolog turcologi
Articulat turcologul turcologii
Genitiv-Dativ turcologului turcologilor
Vocativ ' '
  1. specialist în turcologie.


Traduceri