vilegiaturare
română
Etimologie
Din vilegiatura.
Pronunție
- AFI: /vi.le.ʤi.a.tu'ra.re/
Substantiv
Declinarea substantivului vilegiaturare | ||
f. | Singular | Plural |
Nominativ-Acuzativ | vilegiaturare | vilegiaturări |
Articulat | vilegiaturarea | vilegiaturările |
Genitiv-Dativ | vilegiaturării | vilegiaturărilor |
Vocativ | ' | ' |
- acțiunea de a vilegiatura și rezultatul ei.
Traduceri
Traduceri