țarțam

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Variante

Etimologie

Din maghiară szerszám.

Pronunție

  • AFI: /ʦar'ʦam/


Substantiv


Declinarea substantivului
țarțam
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ țarțam țarțamuri
Articulat țarțamul țarțamurile
Genitiv-Dativ țarțamului țarțamurilor
Vocativ țarțamule țarțamurilor
  1. (reg.) ciucure, franj; dantelă; (la pl.) podoabe, zorzoane.


Traduceri

Referințe