dezagrement

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză désagrément.

Pronunție

  • AFI: /de.za.gre'ment/


Substantiv


Declinarea substantivului
dezagrement
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ dezagrement dezagremente
Articulat dezagrementul dezagrementele
Genitiv-Dativ dezagrementului dezagrementelor
Vocativ dezagrementule dezagrementelor
  1. (livr.) neplăcere, neajuns.


Traduceri

Referințe