pandurime

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din pandur + sufixul -ime.

Pronunție

  • AFI: /pan.du'ri.me/


Substantiv


Declinarea substantivului
pandurime
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ pandurime invariabil
Articulat pandurimea invariabil
Genitiv-Dativ pandurimii invariabil
Vocativ pandurime invariabil
  1. (rar) mulțime de panduri, totalitatea pandurilor.


Traduceri

Referințe