radiotransmisiune

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză radiotransmission.

Pronunție

  • AFI: /ra.di.o.trans.mi.si'u.ne/


Substantiv


Declinarea substantivului
radiotransmisiune
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ radiotransmisiune radiotransmisiuni
Articulat radiotransmisiunea radiotransmisiunile
Genitiv-Dativ radiotransmisiunii radiotransmisiunilor
Vocativ radiotransmisiune radiotransmisiunilor
  1. transmitere la distanță prin unde electromagnetice a unor sunete, a unor semnale sau a unor imagini.
  2. (impr.) transmisiune de radiodifuziune; program transmis printr-un sistem de radiodifuziune.

Cuvinte derivate


Traduceri

Referințe